GRYNIEWICZ Siergiej

Siergiej Gryniewicz

Siergiej Gryniewicz urodził się w 1960 r. na Grodzieńszczyźnie.
Ukończył Republikańską Szkołę Muzyki i Sztuk Plastycznych (1971-1978).
W latach 1978-1983 studiował w Białoruskim Instytucie Teatralno-Malarskim (obecnie Białoruska Państwowa Akademia Sztuk Pięknych), wydział Sztuki Monumentalno-Dekoracyjnej i w roku 1983 uzyskał dyplom w pracowni Gawriły Waszczenko.
W 1988 roku został członkiem Związku Malarzy ZSRR.  

 

W 2001 roku artyście przyznano prestiżowy tytuł Akademika w dziedzinie Malarstwa Białoruskiej Akademii Sztuk Pięknych. Uprawia głównie malarstwo sztalugowe, tworzy również prace monumentalne, szczególnie w połączeniu z architekturą (witraże, freski). Ponad 70 jego prac z dziedziny architektury można znaleźć w regionie Grodna i w Moskwie. Jego prace znajdują się w kolekcjach muzeów: im. Bogdanowicza w Grodnie, Centrum Marca Chagalla w Witebsku, Muzeum Sztuki Współczesnej w Mińsku, w galeriach sztuki: „Anixis” w Baden (Szwajcaria), „Nevsky” w Nowym Jorku (USA), kolekcjach banków: „CAI” (Hiszpania), „Priori bak” (Białoruś), „SOFI” company (Szwajcaria) oraz licznych kolekcjach prywatnych w wielu krajach świata.

WAŻNIEJSZE WYSTAWY:
1991 - międzynarodowy plener “Białowieża-91”
– Nagroda Polskiego Związku Artystów Plastyków
1992 - galeria AL-Kaunas (Litwa)
1992 - galeria AL-Palanga (Ltwa)
1993 - galeria Białoruskiego Związku Artystów Plastyków, Grodno (Białoruś)
1993 - Aragon`s artist`s union`s gallery ''Goya", Saragossa (Hiszpania)
1993 - galeria miejska, Utebo (Hiszpania)
1993 - galleria "Barbasan", Saragossa (Hiszpania)
1994 - Teatr Alternatywny, Mińsk (Białoruś)
1995 - galeria "U Maistra", Grodno (Białoruś)
1996 - Centrum Sztuki "Zylbel", Mińsk (Białoruś)
1997 - II Międzynarodowe Dni Chagalla, Witebsk (Białoruś)
1997 - II Międzynarodowe Biennale "Dialog", St. Petersburg (Rosja)
1997 - galeria "U Maistra", Grodno
1998 - Międzynarodowa Wystawa EXPO-98 Moskwa (Rosja)
1998 - the international Berkshire Artist Settlement ,New York ,USA
1999 -II Międzynarodowy Plener Malarski "Sulęcin" (Polska)
1999 - galeria "UMaistra" ,Grodno (Białoruś)
1999 - galeria Białoruskiego Związku Artystów Plastyków Grodno (Białoruś)
2000 - Muzeum Sztuki Współczesnej Mińsk (Białoruś)
2000 - galeria "Amatininkaj " Wilno (Litwa)
2000 - galeria "Anixis" ,Baden (Szwajcaria)
2000 - galeria "art felchlin " Zurich (Szwajcaria)
2001 - galeria "Mastatstva" Mińsk (Białoruś)
2001 - galeria "Anixis" Baden (Szwajcaria)
2002 - galeria "U Maistra " Grodno (Białoruś)
2002 - galeria"Mastatstva" Mińsk (Białoruś)
2002 - "Autor design" salon Moskwa (Rosja)
2003 - Muzeum Miejskie Limoges (Francja)
2004 - Muzeum Miejskie Limoges  (Francja)
2004 - Palac " Ossolineum" Wrocław (Polska)
2004 - galeria ‘’Paradis’’ Moskwa (Rosja)
2005 - galleria “Mastatstva" Mińsk (Białoruś)
2005 - “Espace Pierre Cardin ‘’Paryż (Francja)
2006 - Narodowe Muzeum Sztuk Mińsk (Białoruś)
2006 - Sala Wystawowa Grodno (Białoruś)
2006 - galeria "Anixis" Baden (Szwajcaria)
2006 - galeria "U Maistra " Grodno (Białoruś)
2006 - Centrum Kultury Babel, Utrecht  (Holandia)
2006 - galeria Covalenco Geldrop (Holandia)
2007 - Art-manież, Moskwa (Rosja)
2008 – Międzynarodowy festiwal „Tradycje i współczesność”, Moskwa (Rosja)
2009 – Bielekspo, pawilon białoruski, Mińsk (Białoruś)
2009 – Galeria Szuki, Połock (Białoruś)
2009 – Zamek Królewski, Grodno (Białoruś)
2009 – Art-Kijów, Kijów (Ukraina)
2009 – Stary Zamek, Grodno, Białoruś
2009 – galeria „Ogrody Zwycięstwa”, Odessa, Ukraina
2010 – „Przechadzki samotnego marzyciela”, CDH, Moskwa, Rosja
2010 - galeria „Kryga”, Grodno, Białoruś
2010 - plener Marka Rothko, Daugavpils, Łotwa
2010- Art.-Kijów, Kijów, Ukraina
2010 – galeria „Agart”, Białystok, Polska
2011 – galeria „Wystawa”, Warszawa, Polska
2011 – galeria „Ў” Mińsk, Białoruś
2012 – grodzieńska sala wystawowa, Grodno, Białoruś
2012 – De Twee Pauwen galery, Haga, Holandia
2012 – galeria Polskiego Związku Malarzy, Warszawa, Polska
2012 – galeria “Kryga”, Grodno, Białoruś
2012 – galeria “Ogrody Zwycięstwa”, Odessa, Ukraina
2012 – galeria Uniwersytetu w Siaulai, Litwa
2012 – Ratusz, Kreuzlingen, Szwajcaria
2013 – Art Palm Beach 2013, Floryda, USA
2013 – galeria “Agart”, Białystok, Polska
2013 – galeria “Niebo”Kijów, Ukraina
2013 – Art –Southampton Nowy Jork, USA
2013 – Muzeum Sztuki Współczesnej, Mińsk, Bialoruś
2014 - Ratusz, Kreuzlingen, Szwajcaria
2014 – Bel-Expo, Mińsk, Białoruś
2014 – project Art-Zabor, Brześć, Białoruś
2014 – project Art – Zabor, Paryż, Francja
2015 – aula Luzan, Saragossa, Hiszpania
2015 – Nowy zamek, Grodno, Białoruś

Każdy utalentowany artysta pozostawia wrażenie. Wrażenie, jakie wywołuje malarstwo Gryniewicza, to Sztuka Rozumu. Logos, któremu podporządkowane jest wszystko – i bezpośrednie postrzeganie życia i natchnienie. Ma się wrażenie, że każdy obraz artysty przyjmuje dokładne zarysy jeszcze zanim rozpocznie on pracę nad nim. W twórczości Gryniewicza niedopuszczalne są zamęt i bałagan, nie tylko w wybranej tematyce, lecz także w technice wykonania. Precyzyjna struktura widoczna jest także w ulubionych obiektach refleksji twórczej malarza.
Niektóre tematy w duchu pop-artu początkowo przyjmujemy jako żart i autoironię malarza, potem rozumiemy, że jest to raczej satyra na rzeczywistość, zakamuflowana w łatwo rozpoznawalnych, popularnych obrazach kultury masowej. Gra w rzeczywistości skrywa okrucieństwo, bezsens i samotność. Ale nawet tutaj na pierwszy plan wysuwa się estetyka rozumu – wyraźny, regularny rytm i konsekwentna gama barw są na tyle lakoniczne i zrozumiałe, że jakakolwiek swoboda kolorystyczna byłaby po prostu zbędna.
Kolejna, nie mniej rozpoznawalna tematyka artysty to etnosymbolizm, odniesienie do motywów sztuki pierwotnej, malarstwa prehistorycznego, początku początków. Niewątpliwie zainteresowanie wzbudza nie tyle historyczno-archeologiczny typaż, ile mistyczny, ezoteryczny charakter sztuki pierwotnej, kiedy człowiek był tak zjednoczony z przyrodą, że każde, nawet najmniej znaczące wyobrażenie lub naśladowanie przyrody uduchawiało i napełniało siłami witalnymi. Ten przepływ energii trwa przez tysiąclecia ani trochę nie tracąc z pierwotnej siły.
Prastare kompozycje są odbierane przez patrzącego podświadomie, na poziomie atawistycznego instynktu pierwotnego.
Najbardziej liryczna seria Gryniewicza to niewątpliwie kobiece akty. Tutaj artysta jest powściągliwy chromatycznie, operuje dwoma, trzema dominującymi barwami osiągając niezwykle piękny, majestatyczny wydźwięk obrazu. Pomimo tego, że kontrast tworzy i określa efekt zamknięcia, ograniczoności wyjścia ze stworzonej przez malarza przestrzeni, płótnom tym właściwy jest jakiś czar nasyconości, naturalności i niewymuszenia. Kolorystyczna minimalizacja, doprowadzona prawie do schematu, i introspektywność (wszystkie tematy są wzięte z życia) podnoszą w pełni realne postaci do poziomu symbolizmu figuratywnego (czyż nie tutaj przejawia się zainteresowanie artysty malarstwem prehistorycznym?).
Jeszcze jeden z kierunków twórczości Gryniewicza to tak zwana sztuka surowa (art. brut). To hołd tej epoce realizmu, w której formował się talent i mistrzostwo artysty. Wspaniała akademicka szkoła, talent monumentalisty i rysownika pozwalają obudzić w oglądającym silne emocje. Wewnętrzna dynamika kompozycji zaczyna oddziaływać nie tylko na poziomie wizualnego, ale i fizycznego odbioru.”
N
atalia Pawlenko, historyk sztuki

Prezentacja twórczości:

Obrazy sprzedane lub niedostępne:



Strona Główna     O Galerii    Nowości    Artyści      Malarstwo      Kontakt

Copyright © Interarte created by Rutcom 2010